Eren Bülbül’ün annesi Ayşe Bülbül’ün konuşması yürek yaktı! Ölüm yıldönümünde milyonlar ağladı

Gencecik yaşında PKK’lı teröristlerin hain hücumuyla şehit düşen Eren Bülbül’ün acısı yıllar geçse de bir nebze olsun azalmadı. Vücudu toprakla buluşsa da ismi her yerde yaşatılan Bülbül’ün bugün vefatının 7’nci yıl dönümü. Tüm Türkiye’de bir defa daha anılan Eren’in doğum günüyle birlikte annesi Ayşe Bülbül’ün yürekleri sızlatan o sözleri tekrar gündeme geldi.

11 Ağustos 2017‘de Trabzon Maçka’da Köprüyanı Mahallesi’ndeki Vazelon Manastırı yakınlarında PKK’lı teröristler tarafından şehit edilen Eren Bülbül, tüm Türkiye’nin yüreğini yakmıştı. Şimdi 15 yaşında küçücük vücudu toprakla buluşan Bülbül, geride gözü yaşlı bir anne ve 12 kardeş bıraktı. 

Facebook hesabından yaptığı “Biri de çıkıp demiyor ki Eren güzel ki varsın” paylaşımı ve sırtında odun taşırken çekilen fotoğrafıyla hafızalara kazınan Eren, yoklukla geçen kısacık hayatında tüm Türkiye’nin gönlünde yara oldu. 

Trabzon’da gençlik merkezi, okul, cami, kütüphane ve tünele ismi verilen Eren’in ismi birçok bebeğe verilirken gözleri yaşartan“kara lastikleri” Bolu’nun Gerede ilçesindeki Yaşayan Ayakkabı Müzesi’nde sergileniyor. Öyküsü herkese ulaşsın diye ismine sinema de çekilen Eren’in hayatını bahis olan TRT ortak üretimi “Kesişme; Güzel ki Varsın Eren”, Türkiye’de 350 sinema salonunda ve 8 ülkede 1 Ocak 2022’de vizyona girerek milyonlarca kişi tarafından izlendi. 

Eren’in mevt yıldönümüyle bir arada yavrusunun acısıyla yürekleri dağlanan anne Ayşe Bülbül’ün Katarsis X-TRA programındaki konuşmaları tekrar gündem oldu.

“5 YAŞINDAYDI SIRTINDA YÜKÜ VARKEN”

Ereni anlatan anne Ayşe Bülbül’ün program esnasında söylediği kelamlar yürekleri paramparça etti. İşte herkesi ağlatan o sözler:

“Eren doğduğu andan beri gözünde o merhameti gördüm. Ben bu çocukları büyüttüm fakat sıkıntı büyüttüm. Ben çocuklarımın çocukluğunu hatırlayamıyorum. İki çocuk üç çocuk bir ortaya geliyordu hangisiyle ilgileneceğimi ne yapacağımı ben de bilmiyordum. Eren kıpır kıpır bir çocuktu. Hayata atıldığı vakit sırtında yükü vardı. Çocuklar kendi kendine efor harcayarak, çalı çırpı toplayarak derlerdi ki annem bir tas çorba kaynatsın. 5 yaşındaydı sırtındaki yük varken. Eren bu yokluğun içindeki çocuk demezdiniz. Çalışıp 5 10 lira kazandığında arkadaşlarıyla harcamaz bir ekmek alır konuta gelirdi. Sıkıntısı ki benim annemin arkadaşlarımın yüzü gülsün. Eren bu türlü bir çocuktu.”

Eren Bülbül şu an yaşasaydı 22 yaşında gencecik bir delikanlı olacaktı…